«Ποια ισοπαλία ρε; Πάμε να τους κερδίσουμε! Τους έχουμε...»
«Ποια ισοπαλία ρε; Πάμε να τους κερδίσουμε! Τους έχουμε...»
Βάζεις γκολ στο 89’. Εκείνη τη στιγμή έχεις τον κόσμο στα πόδια σου. Έχεις την επιλογή να τρέξεις στο πέταλο, να τρέξεις στον πάγκο, να τρέξεις προς τους συμπαίκτες σου, να τρέξεις γενικά και ακαθόριστα παραδομένος στα συναισθήματά σου. Έτσι, θα έκανε η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών. Το γκολ σου, ξέρεις ότι θα κρίνει ένα ντέρμπι ή τουλάχιστον έτσι υποψιάζεσαι εκείνη τη στιγμή, αφού δε γνώριζες ούτε τι θα κάνει ο Ποντένσε μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, ούτε τι θα χάσει ο Φετφατζίδης. Ο Τάσος Μπακασέτας, όμως, δεν είναι ο συνηθισμένος ποδοσφαιριστής. Η ΑΕΚ δεν έχει τη συνηθισμένη νοοτροπία και τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό δεν είναι τα συνηθισμένα ντέρμπι. Ειδικά, την τελευταία διετία.
Το καλοκαίρι του 2016, ο Τάσος Μπακασέτας πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ από τον Πανιώνιο. Επέμεινε να πληρωθεί η ομάδα της Νέας Σμύρνης, κάτι που ουδέποτε του αναγνωρίστηκε στην… πλατεία, κυρίως διότι επέλεξε να φορέσει κιτρινόμαυρα και όχι μια διαφορετική φανέλα. Οι χειρισμοί που έγιναν εκείνο το διάστημα δεν ήταν από κανέναν οι ενδεδειγμένοι, ωστόσο δεν είναι της παρούσης. Τρεις μήνες μετά τη μεταγραφή του, στις 2 Οκτωβρίου του 2016, θα παίξει βασικός στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Θα είναι η πρώτη του φορά. Θα είναι και η τελευταία που θα φύγει με σκυμμένο το κεφάλι απέναντι στον Ολυμπιακού.
Ακολουθούν εννέα ματς, στα οποία η ΑΕΚ παίρνει αυτό που θέλει. Ακόμα και σε ήττα, όπως τον Απρίλιο του 2017, πανηγυρίζει πρόκριση. Ο 25χρονος επιθετικός είτε παίζει, είτε όχι, μαθαίνει να μην παραδίνεται στον Ολυμπιακό. Αποκτά πνεύμα νικητή. Αποκτά χαρακτήρα νικητή και αποκτά εκείνο που ο ίδιος αποκάλυψε ότι συγκράτησε, διαβάζοντας τη «Συναισθηματική νοημοσύνη» του Ντάνιελ Γκόουλμαν (σ.σ. είπαμε, ότι ο Μπακασέτας δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση ποδοσφαιριστή). «Αυτό που μετράει περισσότερο δεν είναι τόσο η ευφυΐα, αλλά το πως μπορείς να ελέγξεις τα συναισθήματά σου ανά πάσα ώρα και στιγμή».
Ο Μπακασέτας κατέπνιξε τον ενθουσιασμό που τον καθιστούσε ήρωα εκείνη τη στιγμή και ανέδειξε τα συναισθήματα που τον καθιστούν ηγετική φυσιογνωμία στη φετινή ΑΕΚ. Δε σκέφτηκε το 1-1, αλλά η σκέψη του έτρεξε στο 2-1. Δεν αναλώθηκε σε εγωιστικές φανφάρες, ούτε ένιωσε την ανάγκη αποθέωσης του «υπερεγώ» του, αλλά λειτούργησε όπως θα έπρεπε να κάνει ο αρχηγός ενός συνόλου. Ακόμα και εκείνου που δε φοράει το περιβραχιόνιο στο χέρι, ωστόσο λειτουργεί ως τέτοιος τη φετινή σεζόν. Έτρεξε να μαζέψει τη μπάλα και να παρακινήσει την ομάδα του να διεκδικήσει κι άλλο γκολ, να διεκδικήσει τη νίκη. Το είχε δει να συμβαίνει πέρυσι, όταν το 0-2 έγινε 3-2, γιατί να μην επαναλαμβανόταν και φέτος;
Η χρονιά του… σκύλου!
Το κινέζικο έτος ξεκινάει συνήθως κάπου ανάμεσα στις 21 Ιανουαρίου με 20 Φεβρουαρίου. Το 2018 είναι η χρονιά του σκύλου και ο Τάσος Μπακασέτας έχει δουλέψει με τέτοιο τρόπο, ώστε να νιώθει ότι είναι και η δική του χρονιά. Ο τραυματισμός του Πέτρου Μάνταλου, τον έφερε αναγκαστικά να παίζει στα άκρα επί Μανόλο Χιμένεθ. Μια θέση που δε γνώριζε και στην οποία προσπάθησε – σε συνεργασία με τον προπονητή του – να μάθει και να προσαρμοστεί. Δεν ήταν πάντα καλός, δεν ήταν πάντα κακός, αλλά από τον Ιανουάριο κι έπειτα ήταν συνεχώς βελτιωμένος και το ακόμα κυριότερο, ήταν συνεχώς πιο έντονη η παρουσία του στο παιχνίδι της ΑΕΚ.
Η περασμένη χρονιά τον βρήκε σε 44 συμμετοχές να έχει οκτώ γκολ και οκτώ ασίστ. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου είχε παίξει σε 19 παιχνίδια και μόλις στα οκτώ εξ αυτών βασικός. Από τις 11/12 μέχρι το τέλος της σεζόν παίζει σε 25 παιχνίδια, 21 εκ των οποίων είναι στις αρχικές επιλογές του Μανόλο Χιμένεθ. Ο Ισπανός με τον τρόπο του τον κερδίζει και με τον τρόπο του… επιβάλλει εκείνο το βράδυ στην οροφή του πούλμαν (σ.σ. του παλαιού, για να είμαστε και επίκαιροι) τον κόσμο να τον αποθεώσει. Ξεκινάει το σύνθημα για τον Τάσο Μπακασέτα και επί της ουσίας αναγνωρίσει την προσφορά του στην ομάδα.
Η αποθέωση, όπως και η αποδοχή, δεν ήταν αυτονόητη. Ο Τάσος, ο οποίος μικρός ήθελε να γίνει σαν τον Αντριάνο και να σουτάρει σαν τον Βραζιλιάνο, δεν έβλεπε πάντα τα σουτ του να πηγαίνουν στα δίχτυα ή να τα βγάζει εντυπωσιακά ο Βλαχοδήμος ή να σταματάνε στο δοκάρι. Ο πρώτος χρόνος του στην ΑΕΚ ήταν δύσκολος και εμπεριείχε όλα εκείνα τα στοιχεία της μετάβασης στον πρωταθλητισμό. Γκρίνια, απογοήτευση, αμφισβήτηση και πίεση. Η διαχείριση των συναισθημάτων, η ηρεμία στο παιχνίδι του, η αφοσίωση στη δουλειά και ο έξω από το κουτί τρόπος σκέψης του, τον βοήθησε να μην χάσει την ψυχραιμία του.
«Πέρυσι μετά τα Χριστούγεννα έδειξα ένα πάρα πολύ καλό πρόσωπο, δούλευα πάρα πολύ όλο αυτό το διάστημα. Είχα κάποιους τραυματισμούς στη προετοιμασία και δεν δούλεψα μαζί με την ομάδα, αλλά πιστεύω ότι μετά οι εμφανίσεις μου και η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου», έλεγε στον απολογισμό του τον προηγούμενο Μάιο και όλοι πίστευαν – όπως και έχει συμβεί – ότι η έλευση του Μαρίνου Ουζουνίδη, θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο.
Από το ξεκίνημα της σεζόν ο Τάσος Μπακασέτας μοιάζει να είναι ο ηγέτης της ΑΕΚ. Αγωνιστικά και πνευματικά. Σε δέκα ματς έχει πετύχει τέσσερα γκολ. Απέναντι στην Μπενφίκα έδειξε στοιχεία (σ.σ. όπως δύο κάθετες πάσες) που άφηναν άφωνο τον τηλεθεατή. Απέναντι στον Ολυμπιακό ουσιαστικά ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη φάση της ισοφάρισης. Η αντίδρασή του μετά το 1-1, οι δηλώσεις του στο φινάλε, η αποθέωση στον Κώστα Φορτούνη που λογικά δε θα πρέπει να έχει μούτρα να τον αντικρίσει αύριο, μεθαύριο στην Εθνική, αναδεικνύουν τη σπανιότητα του ποδοσφαιριστή Τάσου Μπακασέτα.
Όπως θα έχει κατά καιρούς διαβάσει, άλλωστε…
«Ηγέτης δεν είναι εκείνος που επιβάλλεται, αλλά εκείνος που γνωρίζει την τέχνη να πείθει τους ανθρώπους να δουλεύουν για τον κοινό στόχο». Ο Ντάνιελ το έγραψε κι αυτό. Ο Τάσος το κάνει…
sdna.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: