Header Ads


Σαν λιοντάρι στη μάχη, όχι σαν πρόβατο στο σφαγείο

Σαν λιοντάρι στη μάχη, όχι σαν πρόβατο στο σφαγείο


Ο Αλέξης Σπυρόπουλος γράφει για τη γενναιότητα στο ποδόσφαιρο, τον Ουζουνίδη που άφησε την ΑΕΚ να βγάλει τον πραγματικό της εαυτό κόντρα στην Μπενφίκα, αλλά και τον Άγιαξ που... είναι πάλι εδώ!
Παίξε! Το πολύ-πολύ, να χάσεις. Εάν δεν παίξεις, είναι βέβαιον ότι θα χάσεις. Είναι η διαφορά, στενοχωριέμαι για την ήττα και φεύγω με το κεφάλι ψηλά κοιτάζοντας στα μάτια όσους ήρθαν να με στηρίξουν. Από το να στενοχωριέμαι για την ήττα και να φεύγω με τα μάτια στο γρασίδι. Η ΑΕΚ αυτή τη φορά, ήταν μια ομάδα που άξιζε το ότι παίζει σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ.

Το μήνυμα, το διαχέει πάντοτε ο προπονητής. Ο Ουζουνίδης στο Αμστερνταμ (έπαθε και) έμαθε. Καταλάβαμε ότι επέστρεψε από την πρεμιέρα στην Ολλανδία, αποφασισμένος να μη το ξανακάνει. Το μήνυμα στον κύκλο των αποδυτηρίων, δεν διαχέεται με δηλώσεις. Με τη Μπενφίκα, φυσιολογικοί παίκτες τοποθετήθηκαν στις φυσιολογικές θέσεις. Όχι προσαρμογές. Όχι αλχημείες. Αρκούσε.

Ο Ουζουνίδης άφησε την ομάδα, να βγάλει τον αληθινό εαυτό της. Το μήνυμα ήταν, παίζουμε. Παίζουμε, αυτό που έχουμε. Όχι, παίζουμε «επάνω» στον αντίπαλο. Θα παίξουμε, θα παίξουν, κι όποιος τα βάλει. Θέλει γενναιότητα, αλλά η δειλία δεν είναι επιλογή. Αν είναι να πέσεις, πέσε σαν λιοντάρι στη μάχη. Όχι σαν πρόβατο, στο σφαγείο.

Το στήσιμο της ΑΕΚ, η προσέγγιση, άνοιξε το γήπεδο. Και το παιγνίδι. Η Μπενφίκα, ασφαλώς το χάρηκε. Μπήκε πολύ καλά, πολύ δυνατά, στα στημένα, στο open play, σε όλα, κέντησε το ποδόσφαιρό της, μ’ αυτόν τον πιθανότατα κορυφαίο αριστερό μπακ σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, τον Ισπανό Γριμάλδο, «μέσα σ’ όλα». Και η ΑΕΚ ωστόσο, εξίσου το χάρηκε το ανοιχτό γήπεδο.

Επιτέθηκε. Κάποιες φορές υπομονετικά και σωστά, κάποιες άλλες φορές λίγο πιο βιαστικά, όμως είχε το βασικό. Την επιθυμία να παίξει. Να μη κρυφτεί. Να παίξει, και να επιμείνει στο να παίζει ακόμη κι όταν φαινόταν πως δεν παίρνει τίποτα. Ο επιμένων, πάντα κάτι παίρνει. Δεν πήραν γκολ, άμεσα. Αλλά πήραν μια κόκκινη κάρτα, που έμελλε ν’ αλλάξει το τοπίο πολύ πιο δραματικά απ’ όσο ένα γκολ.

Δεν άλλαξε η ΑΕΚ, στο 11 v 10. Η ΑΕΚ έπαιζε ωραία, ωραιότατα, και στο 11 v 11. Η ΑΕΚ δεν άλλαξε καν, ούτε όταν επάνω στο κρεσέντο της έχασε με τραυματισμό το εννιάρι της. Συνέχισε, να παίζει. Συνέχισε, να επιτίθεται. Αυτή που άλλαξε με την κόκκινη, ήταν μόνον η Μπενφίκα. Σαν να χάθηκαν δίχως πυξίδα, σε αχαρτογράφητη ζούγκλα.

Εκεί και τότε, με τη Μπενφίκα ναυαγισμένη στη μέση του πουθενά, το ιδανικό θα ήταν να είχε η ΑΕΚ κάτι πιο ουσιώδες επιθετικά στους κεντρικούς μέσους της. Η λύση δεν ήθελε πολύ σκέψη, ευθύς εξαρχής ο κόουτς την ήξερε, ο Μπακασέτας οκτάρι. Όπως Τούμπα. Δύο αναγκαστικές αλλαγές, υποχρέωσαν τον Ουζουνίδη να κάνει πράξη τη σκέψη, αρκετά αργά, στο 80’.

Και τότε πάλι, όταν απέσυρε τον Αντρέ Σιμόες με επιλογή, όχι κατ’ ανάγκην, δυνητικά η μούρλια του Γιαννιώτα μάλλον έμοιαζε πιο ωφέλιμη για έξω δεξιά. Απ’ τον Ροντρίγκο Γκάλο. Αλλ’ όπως και να ‘παιξε το τελευταίο χαρτί του ο Μαρίνος, η συνολική πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η ΑΕΚ, από 0-2 στο 15’, έφτασε τον αγώνα ως εκεί που θα ήταν πια έκπληξη…εάν δεν τον κέρδιζε.

Και η έκπληξη, έγινε! Μία απόφαση απόγνωσης του Ρούι Βιτόρια, να ρίξει δίπλα στον Φέισα κάποιον κάτι να κόβει στον άξονα, διότι έως τότε δεν έκοβε κανείς τίποτα πουθενά, του πήρε όλη την παρτίδα. Ο απρόοπτος Αλφα Σεμέντο. Δεν είχε τι άλλο να κάνει τη μπάλα, και τη σούταρε. Την έβαλε. Ναι, το ακούω στ’ αυτιά μου, μη φωνάζετε όλοι μαζί, ο Κλωναρίδης. Ένα λεπτό πριν.

Πράγματι, ο Κλωναρίδης είχε κάτι άλλο να κάνει τη μπάλα. Από το να τη σουτάρει. Να τη σπάσει στον Γιακουμάκη, να μπουν μαζί, μπάλα και Γιακουμάκης, μες στα δίχτυα. Πολύ εύκολο…στην τηλεόραση. Στο γήπεδο, ο Κλωναρίδης ήταν τετ-α-τετ. Τελείωσε τη φάση. Δεν ήταν, με την εκ των υστέρων γνώση, το σωστό. Ηταν, όμως, το φυσικό. Και δεν αστόχησε. Του το ‘βγαλε, ο Βλαχοδήμος.

Από τα επιμέρους, πίσω στο όλον. Για να το κλείσουμε. Το μάθημα της νύχτας, είναι η μία λέξη. Γενναιότητα. Δεν χάνεις, ποτέ. Ενώ με τη φοβία, χάνεις πάντα. Ο Αγιαξ έβγαλε γενναιότητα στο Μόναχο, αψήφησαν ό,τι υπήρχε για ν’ αψηφήσουν, πήραν ισοπαλία, και στενοχωρήθηκαν…που δεν νίκησαν. Το είχαμε σημειώσει εδώ, από το 3-0 επί της ΑΕΚ. Ο Αγιαξ είναι, πάλι, καλά.

sdna.gr
Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
loading...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εικόνες θέματος από hdoddema. Από το Blogger.