Unlabelled
Μασούντ: «Μας πίεσε ο Πανιώνιος να παίξουμε κόντρα στη Μακάμπι»
Μασούντ: «Μας πίεσε ο Πανιώνιος να παίξουμε κόντρα στη Μακάμπι»
«Η κραυγή του Μασούντ» είναι ο τίτλος της συνέντευξης, μέσω της οποία παρουσιάζονται οι συνέπειες που υπέστη ο άσος της ΑΕΚ, όταν το περασμένο καλοκαίρι αγωνίστηκε με τη φανέλα του Πανιωνίου κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ για το Γιουρόπα Λιγκ.
Είναι γνωστό ότι το Ιράν δεν αναγνωρίζει και δεν διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ και η παρουσία τόσο του Μασούντ, όσο και του Χατζισαφί, στο παιχνίδι, προκάλεσε αντιδράσεις από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της πατρίδας τους, η ελέγχεται από την κυβέρνηση της χώρας τους.
«Θέλω να επιστρέψω στην εθνική ομάδα. Με θέλει ο προπονητής, οι συμπαίκτες μου, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Είμαι και ψυχικά και σωματικά έτοιμος για να παίξω στο Μουντιάλ» λέει ο Μασούντ και συμπληρώνει αναφερόμενος σε όσα συνέβησαν τον περασμένο Αύγουστο, δηλώνοντας ότι ο Πανιώνιος τον πίεσε να παίξει κόντρα στη Μακάμπι.
«Ο Πανιώνιος γνώριζε ότι υπάρχει νόμος στο Ιράν, βάσει του οποίου δεν μπορούσα να παίξω κόντρα σε ομάδες του Ισραήλ, αλλά μας πίεσαν. Πίστευαν ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα απλά αν δεν παίζαμε τστο πρώτο παιχνίδι στο Ισράηλ. Στο Τελ Αβίβ χάσαμε 2-0 (σ.σ. στο κείμενο της ισπανικής εφημερίδας αναφέρεται σκορ 2-0, αν και οι κυανέρυθροι» είχαν ηττηθεί με 1-0 στη Νετάνια) και στη ρεβάνς μας είπε ο προπονητής ότι έπρεπε να παίξουμε: σε εμένα και στον άλλο Ιρανό που είχε η ομάδα, τον Εχσάν Χατζισαφί. Όταν του είπαμε ότι ούτε σε αυτό το παιχνίδι μπορούμε να παίξουμε, μας απάντησε ότι αγωνιζόμαστε σε ελληνική ομάδα, που συμμετέχει στο Γιουρόπα Λιγκ. ΄Εδώ δεν είναι η εθνική Ιράν', ήταν τα λόγια του.Αν δεν παίζαμε, θα ήταν χειρότερα.
Αν ο σύλλογος έκανε εναντίον μου καταγγελία ότι αρνήθηκα να αγωνιστώ για πολιτικούς λόγους, θα ήταν χειρότερα. Η UEFA θα μου απαγόρευε να αγωνιστώ για έναν χρόνο. Αν παίρναμε την πρόκριση, ο Πανιώνιος θα κέρδιζε τέσσερα με πέντε εκατομμύρια ευρώ. Ήταν πάρα ΄πολλά γι' αυτούς. Μας είπαν ότι γι' αυτά τα παιχνίδια του Γιουρόπα Λιγκ μας πήραν στην ομάδα».
Στη συνέχεια, ο 33χρονος Ιρανός μιλά για όσα, δραματικά, έζησε ο ο ίδιος, προσπαθώντας να βρει λύση την παραμονή της ρεβάνς με τη Μακάμπι στη Νέα Σμύνρη.
«Το προηγούμενο βράδυ ήμουν συνέχεια με το τηλέφωνο στο χέρι. Μέχρι τα ξημερώματα προσπαθούσα να βρω κάποιον από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Ιράν για να μιλήσει με κάποιον από τον σύλλογο και να βρεθεί λύση. Ουδείς μου απάντησε από την Ομοσπονδία. Επί 38 χρόνια ουδείς Ιρανός αθλητής, ομάδα ή σύλλογος αγωνίστηκε κόντρα σε ομάδα ή αθλητή από το Ισραήλ. Ο Χατζισαφί κι εγώ ήμαστε οι πρώτοι. Ο Χατζισαφί, όμως, γύρισε στην εθνική ομάδα, αλλά εγώ όχι» λέει ο Μασούντ και συνεχίζει:
«Υπήρξε παρερμηνεία. Είχα συμβόλαιο με τον Πανιώνιο, τώρα μόλις υπέγραψα στην ΑΕΚ. Αγωνίζομαι 12 χρόνια στο εξωτερικό, είμαι 13 χρόνια στην εθνική ομάδα και ποτέ δεν έκανα σόου. Δεν είπα ποτέ: Έίμαι ο Μασούντ'. Θα είναι τιμή να φορέσω ξανά τη φανέλα της εθνικής ομάδας του Ιράν. Την επόμενη της πρόκρισης στο Μουντιάλ μας κάλεσε στην οικία του ο πρόεδρος της χώρας και εκεί, επειδή είμαι ο αρχηγός, ζήτησε τη γνώμη μου για το πως θα μπορούσε την εθνική ομάδα. Του απάντησα ότι με λυπεί πολύ το γεγονός ότι δεν μπορεί η μητέρα μου να έρθει στο γήπεδο να με δει. Του είπα ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο στην οποία συμβαίνει αυτό. Παίξαμε κόντρα στη Συρία και γυναίκες ήταν παρούσες. Στην Τεχεράνη και σε όλο το Ιράν αυτό απαγορεύεται. Του είπα: 'Πρόεδρε, αυτό να κάνεις'. Ο πρόεδρος μου απάντησε: 'Πρέπει να το σκεφτούμε'».
Στη συνέχεια, ο παίκτης της ΑΕΚ μιλά για το πως έγινε ποδοσφαιριστής, περιγράφοντας πως έπαιζε ξυπόλητος στο δρόμο με την θερμοκρασία να φτάνει τους 50 βαθμούς Κελσίου.
«Μεγάλωσα στο Αμπαντάν, στα νότια του Ιράν. Eκεί είναι η έδρα μιας ομάδας που παίζει στην πρώτη κατηγορία του Ιράν και φορά τα χρώματα της Βραζιλίας. Θυμάμαι να παίζουμε ξυπόλητοι στο δρόμο. Η ζωή μας ήταν το ποδόσφαιρο. Τίποτα άλλο. Κάναμε κοπάνα από το σχολείο μόνο για να παίξουμε μπάλα. Πρωί, απόγευμα, βράδυ. Λίγο πηγαίναμε στο σπίτι, το μεσημέρι και μετά πάλι έξω στο δρόμο, ακόμα και με 50 βαθμούς, για να παίξουμε. Χωρίς παπούτσια. Από τον ήλιο έχω μαυρίσει τόσο πολύ. Έμαθα πολλά από τον μεγαλύτερο αδερφό μου, ο οποίος ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Είδωλό μου ήταν ο Μπεμπέτο και κατόπιν ο Ρομάριο».
Ο πόλεμος ανάμεσα στο Ιράν και στο Ιράκ, από το 1980 μέχρι το 1988 «σημάδεψε» τα παιδικά χρόνια του Μασούντ.
«Η οικογένειά μου αναγκάστηκε να φύγει από την πόλη μας. Ήμαστε τέσσερα αδέρφια. Πήγαμε για δέκα χρόνια στo Σιράζ, κοντά στην αρχαία Περσέπολη. Εκεί γεννήθηκα. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και τον βλέπαμε για μερικές ώρες κάθε τρεις μήνες. Κάποια στιγμή επιστρέψαμε στο Αμπαντάν και πήγαμε να δούμε το σπίτι, το οποίο είχαν εγκαταλείψει οι δικοί μου. Τα παιχνίδια των αδερφών μου κάτω από τις πέτρες, ένας καναπές στα χαλάσματα, τα βιβλια της αδερφής μου...».
sdna.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: