Header Ads


Unlabelled Το (ελληνικό) concept ΑΕΚ ξεδιπλώνεται...

Το (ελληνικό) concept ΑΕΚ ξεδιπλώνεται...


Ο Μανόλο Χιμένεθ υποστηρίζει ότι η νέα ΑΕΚ ανεβαίνει το μονοπάτι της σκαλί - σκαλί. Και δείχνει να το κάνει με μια συνταγή που μοιάζει ιδιαίτερα ελκυστική.


Το ποδόσφαιρο έχει τρία αποτελέσματα, αλλά το παιγνίδι στην Κροατία είχε μόνο δύο. Το καλό (ισοπαλία) και το καλύτερο (νίκη). Επί 90 λεπτά πηγαινοερχόταν, μισό-μισό χοντρικά, ανάμεσα στα δύο. Η επιτυχία της ΑΕΚ ήταν ακριβώς αυτή. Οτι έκανε τη Ριέκα να τρέχει, όλο το βράδι, ξοπίσω. Να κυνηγάνε, δίχως να νιώσουν ούτε για μια στιγμή κάπου κοντά σ’ αυτό που ήθελαν. Το κυνηγητό από πίσω, ψυχικά είναι κουραστικό. Συν τω χρόνω, γίνεται εξουθενωτικό. Όταν η αναμέτρηση κάποτε τελείωσε, οι Κροάτες ήταν πτώματα. Οι Ελληνες πετούσαν. Μπορούσαν να παίξουν πιάσε-με-αν-μπορείς, άλλο τόσο.

Ριέκα και ΑΕΚ μπήκαν, με την ίδια (όχι παράλογη) σκέψη. Αυτή είναι η παρτίδα, αυτό είναι το ζευγάρι, της 2ης θέσης του ομίλου. Η κοινή σκέψη έδωσε εκείνη την τρελή εκκίνηση, υψηλής έντασης, πάνω-κάτω. Κανείς δεν περίμενε κανένα. Παρέλειψαν το εισαγωγικό, το «αναγνωριστικό», κομμάτι. Επεσαν κατευθείαν στο ψητό. Η ΑΕΚ τα κατάφερε διότι η δική της επιθετικότητα υπήρξε πιο ουσιαστική, απ’ όσο της Ριέκα, στη διοχέτευση και στην κατάληξή της. Η Ριέκα ξεκίνησε 33 υποσχόμενες επιθέσεις. Εκανε φάσεις, τις οκτώ. Μία στις τέσσερις. Η ΑΕΚ ξεκίνησε 20 υποσχόμενες επιθέσεις. Εκανε φάσεις, τις έντεκα. Μία στις δύο. Η εξήγηση είναι εύκολη. Η υπέρτερη ποιότητα.

Ο Μάνταλος, ο Λιβάια, ο Λάζαρος, όλοι έπαιζαν από δω. Από κει, έπαιζαν τέσσερα μηδενικά. Οι δύο ακραίοι επιθετικοί και οι δύο φορ, οι όμηροι των δεσμοφυλάκων με τα κίτρινα. Χειροπέδες! Η επιπλέον παρατήρηση είναι τα εξτρά στοιχεία build-up που λίγο-λίγο διεισδύουν, φάνηκαν και στην πρόβα με την αδύναμη ΑΕΛ, στον τρόπο της ΑΕΚ. Το κόρνερ του 0-1 κερδήθηκε στην ωραιότερη build-up ανάπτυξη της ΑΕΚ, σ’ ολόκληρο τον αγώνα. Εδώ που τα λέμε δεν βγάζει νόημα, Ανέστη-παίξε-τη-μεγάλη-μπαλιά. Ο Ούγκο Αλμέιντα κι ο Πέκαρτ δεν μένουν, πια, εδώ. Γι’ αυτό, το αληθινά κακό διάστημα της ΑΕΚ στην Κροατία ήταν τα πρώτα, όχι πολλά, λεπτά του β’ μέρους.

Ο Ανέστης «έπαιζε μεγάλες» συνεχώς. Ολες, έγιναν επιθέσεις της Ριέκα. Αλλεπάλληλες. Η ΑΕΚ έβαλε τον εαυτό της σε αχρείαστη κι ακατανόητη πίεση. Εκεί και τότε, όταν το μυαλό μερικών εκατοντάδων χιλιάδων θεατών κατευθύνθηκε προς τον Αραούχο, ο Χιμένεθ σκέφτηκε πρώτα τον Μπακασέτα. Ο προπονητής, γι’ αυτό είναι. Για να σκέφτεται…το άλλο, από τους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους. Ο Μπακασέτας με την πρώτη ενέργεια, πήρε το φάουλ του 1-2. Μετά ήλθε ο Αϊντάρεβιτς για το 4-1-4-1, μια αναγκαία και εύστοχη (αντίστοιχη με τη ροή του ματς) προσαρμογή. Και τελευταίος, ο Αραούχο. Όταν έπρεπε. Για τον λόγο που έπρεπε. Γενικώς, μια καλή μέρα του Μανόλο στη δουλειά.

Σιγά-σιγά το κόνσεπτ-ΑΕΚ βρίσκει τον βηματισμό του, ξεδιπλώνεται, με λίγο ντόρο, με αρκετή ουσία ποδοσφαίρου, με ισορροπία. Πέντε Ελληνες, στην ενδεκάδα. Αλλοι τέσσερις, στον πάγκο. Κι άλλοι τέσσερις (Γαλανόπουλος, Κονέ, Γιακουμάκης, Λαμπρόπουλος) που «έρχονται». Εκείνα τα παιγνίδια με την CSKA για το Τσάμπιονς Λιγκ, δεν είναι μόνον ότι ήταν δύσκολα. Είναι και ότι ήλθαν πολύ νωρίς. Εν πάση περιπτώσει, τώρα η ΑΕΚ είναι στο Γιουρόπα Λιγκ. Ηδη, μία επιτυχία. Αν λογαριάσουμε πόσον καιρό έλειπε, αλλά και…πόσοι λείπουν (Φενέρμπαχτσε, Ντίναμο Ζάγκρεμπ, Αγιαξ, Γαλατάσαραϊ, ΠΑΟΚ, Μπορντό, PSV,Ρέιντζερς) απ’ αυτό που το έκανε εφέτος «κεκτημένο» της. Ο Μανόλο λέει, θ’ ανεβούν τη σκάλα σκαλοπάτι-σκαλοπάτι. Με το πρώτο (απ’ τα έξι) κιόλας, μπροστά απ’ το χρονοδιάγραμμα, ενέγραψαν υποθήκη πρόκρισης.

*sdna.gr
Ακολουθήστε το AEK Fans Blog στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
loading...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εικόνες θέματος από hdoddema. Από το Blogger.